• ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
  • آسیب پذیری هر چه بیشتر بازارهای مالی در صورت تداوم ویروس کرونا

    آسیب پذیری هر چه بیشتر بازارهای مالی در صورت تداوم ویروس کرونا

    از زمان پایان بحران مالی جهان که در بیش از یک دهه قبل اتفاق افتاد، سرمایه‌گذارانی که به صورت مداوم نسبت به ریسک‌های سرمایه‌گذاری هشدار می‌دادند بیشترین زمینه را برای از دست دادن سرمایه‌های خود داشته‌اند. ارزش دارایی‌های جهان علیرغم بحران منطقه یورو، پایان روند آزادسازی کمی فدرال رزرو، وقوع جنگ تجاری و هر مشکل دیگری که با عنوان‌های مالی به وقوع پیوسته در یک مدار صعودی پایدار قرار داشته است. اما این بار اگر ویروس کرونا به یک بیماری همه گیر جهانی تبدیل شود ممکن است امکان سودآوری در تجارت اقتصادهای بزرگ را به همراه داشته باشد، باید هشدار داد که احتمال آسیب پذیری هر چه بیشتر بازارهای مالی در صورت تداوم چنین خوش بینی‌هایی افزایش می‌یابد. حتی با بسته شدن بازارهای سهام و مالی هفته جاری، می‌توان ادعا کرد که بازارهای مالی حتی علیرغم کاهشی شدن باز هم استانداردهای تاریخی خود را حفظ خواهند کرد.

    مشکل آنجاست که شیوع کرونا علاوه بر تولید، به صنایع خدماتی هم صدمه می‌زند. اگر ترس از شیوع کرونا در سفر موجب شود تا هتلی خالی از مسافر و یا هواپیمایی بدون مسافر و یا با حداقل تعداد مسافران به طی مسافت کند، ضررهای ناشی از آن حتی پس از شروع روال عادی کار قابل بازیابی نخواهد بود.این مساله به ویژه برای ایالات متحده که در آن صنایع خدماتی بیشتر فعالیت‌های اقتصادی را در برمی‌گیرند از اهمیت خاصی برخودار است. این بدان معناست که حتی مشاغل و صنایعی که در جریان جنگ تجاری جان سالم به در برده بودند اکنون در معرض از دست دادن درآمدها و یا تعطیلی قرار می‌گیرند.شرکت‌ها گزینه‌های زیادی در زمان افزایش تعرفه‌ها برای مقابله با جنگ تجاری در اختیار داشتند که این می‌توانست شامل استفاده از کالای جایگزین و یا پرداخت هزینه بیشتر باشد در حالی که در شرایط کنونی انتخاب جایگزینی باقی نخواهد ماند.

    در حالی که بانک فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی ممکن است تمام تلاش خود را برای خروج اقتصاد جهانی از شوک وارد شده به کار گیرند، می‌توان ادعا کرد که ابزارهای آنها از جهات مختلفی برای این کار مناسب نیست. اثرات اقتصادی ویروس کرونا می‌تواند به عنوان «شوک عرضه» عمل کند و به دلایل غیرمرتبط با نیروهایی که به شکل سنتی نتایج اقتصادی مانند سیاست پولی یا مالی را شکل می‌دهند، پتانسیل تولید در کشورهای آسیب دیده کاهش می‌یابد.این تفاوت را هم باید در نظر گرفت:‌ نرخ پایین بهره باعث بهبود بیماران نمی‌شود، یا به مقامات بهداشت عمومی اطمینان خاطری برای بازگشایی دوباره مشاغل نخواهد داد. تمام آنچه که می‌توانند انجام دهند پایین آوردن هزینه‌های استقراض در کنار کمک به مشاغل و تشویق مصرف کنندگان برای پرداختن پول و افزایش ارزش بازارهای مالی جهانی است.